Tuesday, May 27, 2014

KANTYAWAN

Baliktanaw sa masaya at magandang nakaraan,
Noong mga panahong nagsisimula ang ating kantyawan,
Masaya ang bawat oras kasama ka sa tawanan,
Walang pangamba sa pangyayari pagkatapos ng kasalukuyan.

Dumaan ang panahon na ang tawa ay napalitan ng ngiti,
Medyo pilyo ang dating at hindi ako maka hindi,
Iba ang pakiramdam parang tuwa na may kiliti,
Kantyawang sineryoso biglang sa pagtingin nauwi,



Araw araw kang kasabay at ayokong pumalya,
Siguro nga mas ginusto ko ang maging masaya,
Hindi pilit ang bawat sandali ngingisi-ngisi habang katabi ka,
Ang dating buskahan hindi na nakaka asar dahil lumalalim na.

Ginawa kang inspirasyon dulot ng mga pangyayari,
Hindi na nagbibiro ang damdamin sa gusto nyang mangyari,
Minsan simpleng pagtingin lang ngayon gusto ka ng ma-ari,
Katulad na parang gagawin kang reyna at ako ang iyong hari.



Dumating ang pagkakataon ng ikaw ay aking tinanong,
Ngumiti ka lang at yumakap sabay merong binulong,
“Mahal kita dahil sa ulan ikaw ang nag silbi kong pandong,
sa kalungkutan ikaw ang saya kaya pwede huwag ka ng magtanong”.

Sa aking narinig lubos ang tuwa at sukdulan ang kagalakan,
Siya’y akin na ngayon at simula ngayon hindi kita pakakawalan,
Ilang dami ng byahe na katabi kang masaya dahil sa kantyawan,
Ikaw ang babae na kahit anong mangyari handa kong ipaglaban.